Zo’n twee jaar geleden begonnen een aantal onervaren dames aan een roeiavontuur in een Pilot Gig: een traditionele roeiboot (en wel de snelste roeiboot die ooit gemaakt is om op zee te gaan). Al snel groeide dit uit tot een hecht en fanatiek roeiteam genaamd Harveys. Twaalf vrouwen, die baan, gezinsleven, drukke agenda én sociaal leven weten te combineren met drie keer in de week fanatiek trainen. De roeiambitie is helder: snelle tijden neerzetten en roeien naar de Nederlandse (en internationale) top. Deze week maken ze zich op voor hun eerste buitenlandse race. De Scilly Islands in Zuid-Engeland, waar de Pilot Gig boten oorspronkelijk hun functie hadden. Een van de teamleden, Rianne van Echtelt, vertelt vol enthousiasme over hun team, reis én natuurlijk voeding.
Ambitie
Rianne is er het levende bewijs van dat je niet altijd een sportieveling hoeft te zijn geweest, om sport op fanatiek niveau te kunnen uitoefenen. “Ikzelf ben eigenlijk nooit sportief geweest, ik had ook nooit eerder een teamsport gedaan. In ons team zijn we allemaal tegelijkertijd bij nul begonnen, maar sommigen hadden al wel een sportieve achtergrond. Nu, na twee jaar, is dat verschil wel weggepoetst. We zijn een team van twaalf, maar je zit met z’n zessen in een boot. Anders dan andere teams trainen we continu in verschillende samenstellingen, zo is elk team een ‘beste team’. Deze filosofie heeft onze coach vanaf het begin uitgedragen. En wat werkt dat mooi en goed voor ons!”
Bewust leven
De dames van team Harveys zijn zich bewust van de maatschappij waarin hun kinderen opgroeien en vinden gezonde voeding, veel beweging en duurzaamheid erg belangrijk. Rianne: “Ik was altijd al bezig met bewust leven. Ik heb me voorheen vooral verdiept in voeding vanuit mijn gezondheid, niet vanuit een sportieve gedachte. Ik had een tumor en ik was op zoek naar een manier om mij te wapenen tegen kanker. Ik at toen nul suiker en ik lette heel extreem op wat ik at. Nu ben ik een beetje milder, zoek ik meer de balans. Ik leer mijn kinderen om te kunnen genieten van een lekker koekje of snoepje. Voeding is namelijk ook genieten en plezier.”
Gezonde voeding mee in de koffer
“In voeding heb ik nu ook een andere drijfveer, ik bekijk het echt vanuit de sport. Soms merk ik tijdens het sporten dat m’n energie helemaal weg is, of dat ik misselijk word tijdens het trainen. Ik bekijk dan echt wat ik nodig heb. Het gevoel dat ik krijg van een kick-start ontbijt voor elke race, met noten, zaden , pompoenpitten en kokosolie; dat werkt zo goed! En ik heb ook altijd een handje noten of rozijnen bij me voor tijdens de race. Het is een beetje mijn ding geworden in het team dat ik altijd een bakje met gezonde baksels meeneem, en dan vraag ik aan iedereen wat ze er van vinden. Ik maak bijvoorbeeld powerballs van al die goeie stofjes in havermout, dadels en bessen. Nu de race der racen er aan komt, heb ik allerlei dingen uitgeprobeerd; de peanut crunchy bar is favoriet. Dus ik neem m’n staafmixer mee en daarnaast nootjes, muesli, lijnzaad. Je mag natuurlijk maar een bepaald aantal kilo meenemen, dus we verdelen het eten over alle koffers. Zo voegt iedereen uit het team iets toe, daar ben ik dankbaar voor. Gezonde voeding geeft ook deels mentaal ‘extra power’!”
Teamspirit verbetert de prestatie
“Iedereen groeit in de boot. Ik leer na mijn ziekte weer vertrouwen op mijn lijf: mijn lijf kan dit aan. Vroeger bleef ik bij de eerste regendruppel binnen, nu ben ik weerbaarder en sterker. Je gaat tot het gaatje, die boot moet door, je kan niet zomaar stoppen. Het is grenzen ontdekken en doorgaan. Het teamgevoel is heel sterk en het is heel mooi hoe er ook persoonlijke verhalen loskomen door het samen roeien. Mensen vinden het misschien raar dat wij met z’n twaalven (en onze coach natuurlijk) naar Engeland gaan, omdat je maar met z’n zessen in een boot kan. Maar wij willen dit met z’n allen ervaren, als team. De teamspirit is dan belangrijker dan zelf alle vier de wedstrijden te roeien. Daar gaan onze prestaties in de rest van het roeiseizoen alleen maar beter van worden.”
